دنیا دو رنگه و دو رو داره

دنیــا دو رنگــه و دو رو داره که مــن و تــو نــمی بیــنیــم

ولـــی هر چــی بیشـتــر زنــده بــمــونـــی اونــو مــی بینی

تـــو دنیــا هــمیشــه بــهت مثل بچــه نــگاه می کنن ولـی ..

اهمیت نده، تو دنیا همه بحرفات می خندن ولی اهمیت نــده

دنیــا هـمـیـنه ... پــستــی و بـــلـنــدی داره .. سـخــتــه...

ولــی تـحمــل کردنش سختــره و رنــج و عابــذش بیشـتر

کســــی بهــت اهـمـیـت نمی ده که زنـــده ای یا مــرده

اگــــه که نـتونی حرفـــت به اونی که می خوای بزنـــی

وقـــتــی کــــه مـــی رســـی یـــا نیســت یــا غیبش زده ...

خــودش اصـــلا بــهـــت اهمـیــت نـمـــی ده کـه نـمی ده

هــمــیــشــه دروغــــاش واســـــت امــــاده ی امــــــاده ..

هــــمــــیــشـــه دروغـــــاش رو مــیـــز چــیده ی چیده ..

دنــیــــا هــمـــینــه ای برادر  .. اگه قدر کسی رو ندونی

برو بهش بگو دوستت دارم والا دیره ..